ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ... ΑΝΤΕ ΤΡΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΥ!

Οι φίλοι, είναι η οικογένεια που διαλέγουμε!

Πόσο τυχεροί στ’ αλήθεια είναι αυτοί που έχουν φίλους πραγματικούς κι αγαπημένους!

Πόσο δυστυχισμένοι είναι όσοι δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες σχέσεις και καταλήγουν με φίλους ανάγκης!

Θεωρώ παγίδα των social media, που όσους συναναστρέφεσαι τους ονομάζουν φίλους! Είναι τόσο μεγάλη κουβέντα αληθινά να πεις ότι κάποιος είναι φίλος σου! Είναι τελείως διαφορετικό να πεις για κάποιον ότι είναι γνωστός σου! Εδώ λοιπόν είναι η παγίδα. Τους ονομάζουν «φίλους» για να έχεις μεγαλύτερη οικειότητα και ελάχιστες αναστολές ώστε να μπορείς  εύκολα να μοιράζεσαι μαζί τους τις προσωπικές σου σκέψεις, τις στιγμές και τις φωτογραφίες σου, διαφορετικά, στην αληθινή ζωή σου, οι ίδιοι άνθρωποι, μπορεί να πέρναγαν από δίπλα σου και να μην έλεγες ούτε γεια!

Εγώ λοιπόν είμαι πολύ παραδοσιακή στις σχέσεις με τους ανθρώπους!

Προτιμώ το «λίγοι και καλοί». Δεν είναι δυνατόν να θεωρείς όποιον χαιρετάς ή όποιον διασκεδάζεις μαζί του, φίλο σου. Το κάθε τι, παύει να είναι προσωπικό από τη στιγμή που το μοιράζεσαι με όποιον βρίσκεις διαθέσιμο να ακούσει. Και όχι αυτό δεν κάνει τον άλλο αυτόματα φίλο σου!

Οι φίλοι που έχουν δοκιμαστεί θα σε νοιαστούν και θα χαρούν με τη χαρά σου αλλά με τον πόνο σου θα πονέσουν για σένα και θα σε βοηθήσουν να το ξεπεράσεις!

Η φιλία είναι η ανιδιοτελής απόλυτη αγάπη! Εκτιμάς τον άλλο, τον βλέπεις πανέμορφο, ιδανικό, τον φροντίζεις και τον έχεις πολύ ψηλά.  Είσαι αυστηρός κριτής αλλά μπορείς να του δικαιολογήσεις τα πάντα! Είσαι η πιο άνετη αγκαλιά για να αράξει όποτε επιθυμεί! Τον καταλαβαίνεις χωρίς να σου εξηγήσει και του δίνεις απλόχερα το χρόνο και την προσοχή σου!

Είναι σαν την ερωτική σχέση αλλά πολύ πιο ειλικρινής! Στους φίλους δεν λέμε ποτέ ψέματα, δεν φοβόμαστε να τσαλακωθούμε μπροστά τους και τους εμπιστευόμαστε απόλυτα, ακριβώς σα να μιλάμε στον εαυτό μας.

Σαν τη σχέση μητέρας και παιδιού προσπαθούμε να προφυλάξουμε τους φίλους μας και τους συμβουλεύουμε για το δικό τους καλό και μόνο!

Κρίνουμε από τον εαυτό μας γιατί οι φίλοι μας είναι «εμείς»!

Με τον φίλο σου έχεις κοινά πιστεύω, κοινά ενδιαφέροντα και κοινή ιδεολογία. Λατρεύεις όμως και αυτή τη διαφορετικότητα του, που τον κάνει ξεχωριστό και τους διαφοροποιεί από εσένα.

Αισθάνομαι στ’ αλήθεια τόσο τυχερή που έχω ανθρώπους να μοιράζομαι τα πάντα μου! Φίλους που όταν χτυπάνε κλαίω εγώ…

Είμαι τόσο τυχερή που έχω δύο αληθινές φίλες που πληρούν όλα τα κριτήρια, υπάρχουν στη ζωή μου από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και δεν θα τις άλλαζα για τίποτα στον κόσμο!

Αφιερωμένο στις Χ. και Ε.